Gil is coördinator geworden van Koning Kevin vzw op een moment dat ik beleidsvrijwilliger was. Ik heb daarna negen jaar met haar samengewerkt, zes jaar terwijl ik bestuurder was, drie jaar als voorzitter.
Gil is gestart op een moment dat de organisatie net een crisissituatie achter de rug had. Toen Gil aankwam had de organisatie al een tijd geen coördinator meer en ontbrak er heel wat structuur. Daar heeft Gil verandering in gebracht terwijl ze de organisatie professionaliseerde.
Gil Geron heeft ook werk gemaakt van een empowerment-cultuur. Dat verliep niet zonder slag of stoot. Ze heeft bewust gewerkt aan een transparant personeelsbeleid met een grote klemtoon op empowerment. Een HR-beleid ook, met duidelijke doelstellingen, een visie op papier, meer kansen en extra verantwoordelijkheid voor het personeel. Zorg voor personeel, openheid en een positieve ingesteldheid waren hierbij belangrijke troeven. Centraal in haar plan stonden competenties, passies en talenten. Ze besteedde daarbij ook aandacht aan doorgroeimogelijkheden en het financiële plaatje. Dat resulteerde in een verloningsbeleid met focus op meer waardering en minder personeelsverloop.
Ze was ook eindverantwoordelijke van enkele beleidsnota’s en slaagde er in om – ook via verschillende projectsubsidies waarmee ze op de proppen kwam – een gezond financieel beleid op punt te zetten.
Om het overleg binnen de personeelsploeg en de beleidsvrijwilligers compact en efficiënt te houden, riep Gil het idee van ‘werkmolecules’ in het leven. Werkmolecules zijn kleine werkgroepen samengesteld op basis van wie minimaal bij een project betrokken moet zijn op basis van expertise. Zo wordt vermeden dat alles met iedereen moet besproken worden. Het resultaat hiervan is niet alleen efficiënter overleg, maar ook dat er bewuster met overleg wordt omgegaan.
Niet alleen organisatorisch maar ook inhoudelijk zorgde Gil voor vernieuwing. Het meest sprekende voorbeeld zijn de Mongoolse Gers, door Gil binnengebracht bij Koning Kevin. Als enige organisatie in Vlaanderen komen wij nog steeds naar buiten met vakantiekampen in deze Mongoolse Gers.
Zeer gedreven en met veel passie voor Koning Kevin bracht ze de organisatie ook in verandering. Vrij snel werkte ze aan een diversiteitsplan dat helemaal paste in de visie van Koning Kevin. Ze enthousiasmeerde medewerkers om ook in te zetten op internationale samenwerkingen, om aandacht te schenken aan kinderen in armoede en andere maatschappelijk kwetsbare jongeren.
Netwerken was zeker één van haar stokpaardjes, steeds in functie van Koning Kevin. Gil zorgde ervoor dat Koning Kevin in de hele jeugdwerksector gekend was. Ze liet de stem van Koning Kevin horen in de Vlaamse Jeugdraad, Jint (agentschap voor internationaal jeugdwerk in Vlaanderen) en in de SARC (Strategische Adviesraad voor jeugd, sport, cultuur en media), in Sociare en nog vele anderen. Ze richtte ook mee Kampnet op, een koepelorganisatie die de belangen van vakantieorganisaties aankaart bij de overheid.
Pieter Vansteenwegen, ex-voorzitter Koning Kevin vzw
“Gil is een persoon met een hart uit de duizend. De ingesteldheid die ze met zich meedraagt om alles met open ogen te bekijken geeft je organisatie de ideale persoon om mee aan de slag te gaan. De openheid, flexibiliteit en het onderzoeksvermogen dat Gil telkens weer boven haalt is fijn om zien. Het verbaasde me telkens weer dat ze bij elk probleem, bij elke situatie, hoe moeilijk of onverwacht ook, met een openheid en zonder veroordeling aan de slag ging. Ik voelde me te allen tijde welkom. Ik kon vrijuit praten met haar en hierdoor mijn eigen gedachten/ideeën al pratend vorm geven. Ik werd ondersteund in mijn keuzes, zelfs toen ik besloot een andere weg uit te gaan. Ze is een kei in mensen hun krachten/talenten te laten inzien en mensen tools aan te reiken om met deze talenten aan de slag te gaan. Ze respecteert éénieder in zijn/haar vermogen en binnen ons team gebruikte ze ieders talent om flexibel in te zetten.
Ook na onze samenwerking blijft Gil voor mij nog steeds een persoon waarbij ik mijn eigen vragen kwijt kan en waarbij ik – door in gesprek te gaan – een idee vorm van mijn eigen wensen/noden en meer en meer mijn kwaliteiten leer ontdekken én benoemen.”
Nele Bosmans, ex-collega
Wat misschien nog het meest bijzonder is aan Gil, is hoe ze elke opdracht benadert vanuit een enorme contextgevoeligheid en met een aandacht voor de kaders van elk individu. Het gaat voor haar niet enkel om het vinden van de beste aanpak, maar om het vinden van de meest juiste.
Carl von Winckelmann, ex-collega