Op een mooie pinksterdag,
geniet ik na van een fijne ontmoeting in de collegagroep van de Ambrassade….
Goedgezind stapte ik afgelopen vrijdag bij Sociare binnen. Terugdenkend aan de toffe uitwisselingsmomenten die ik zelf kon meemaken met An Van Damme. Nu samen met An aan tafel uitwisselen rond stress en burnout met een 20-tal coördinatoren uit de social profit waarvan heel wat bekende gezichten uit de jeugdsector. Joepie. Het voelde onmiddellijk fijn én vertrouwd. Niet in het minst omdat we op eenzelfde golflengte zitten: allemaal mensen met een groot hart voor de social profit.
We kozen ervoor om snel door een infosessie te fietsen en daaruit items te kiezen waarover we mekaar iets wilden vertellen. Daar zijn we goed in 😉 Luisteren naar mekaars verhalen en in een positieve sfeer oprechte tips aan mekaar geven. Menslief, wat deed dit deugd!
En plots deed ik mijn verhaal:
…. In maart 2017 viel ik plots uit en werd ik onmiddellijk in rustpositie gebracht. Diagnose van de huisarts: “Hoge bloeddruk. En ook: het zou wel eens een burnout kunnen zijn, alleszins: je bent over de grens gegaan”. Ik kreeg 2 dagen de tijd om alles te regelen om voor enige tijd afstand te nemen van werk.
Niet makkelijk voor me. Het gemis van mijn collega’s, vrijwilligers en bestuurders…. Koning Kevin, een organisatie waar ik zo graag werkte! Niet meer kunnen deelnemen aan de boeiende beleidsbabbels bij de Commissie Jeugdwerk, Jint, de Sarc, de reflectiegroep van het decreet VJKB, een aantal lerende netwerken zoals ook de collegagroep van de Ambrassade & Sociare…. Maar op dat moment was ik zo bang voor de fysieke gevolgen dat ik gehoorzaam luisterde. En niet zoveel later zakte ik als een pudding in mekaar. Bijna geen energie meer, zoveel chaos in mijn hoofd…. Ik kende mezelf niet meer. Het leek alsof er een ander mens in mijn lichaam zat. Ik kon bijna niets meer plannen. Ik, die altijd vele projecten tegelijk uitvoerde…. Zelfs een maaltijd bereiden, was een zware klus….
Achteraf gezien heb ik vaak gedacht: ik had het kunnen weten! Er waren toch signalen…!? Waarom heb ik niet voor me zelf gezorgd? Dit had ik toch kunnen vermijden. Er ontbraken immers slechts enkele ingrepen in het organisatiemanagement!
Vandaag besef ik opnieuw hoeveel ik geleerd heb in die 6 maanden ziekteverlof: Hoe slecht ik geluisterd heb naar signalen die er -achteraf gezien- wél duidelijk waren. En hoe je mensen rondom je kan inzetten om je te helpen die signalen te herkennen en ernaar te luisteren. Een periode van rust biedt je de kans om stil te staan bij wat je nu wil. Niet zomaar blijven doen wat je doet.
Ik ben ontzettend blij dat ik de stap gezet heb om als zelfstandige coach aan de slag te gaan. Want dit is hetgeen ik nu verder wil betekenen in mijn leven. Ik wil mijn 35 jaar ervaring als coördinator inzetten als coach voor de social profit. Ik ben nieuwsgierig naar wat voor mensen nog meer werkt, hoe we dit in verbinding met elkaar kunnen brengen en wat er dan verandert. Ik vind het bijzonder boeiend om daarover met zorg van gedachten te wisselen. Samen wijzer en sterker worden!